Sklep internetowy a sprzedaż ratalna. Sprawdź czy jesteś pośrednikiem kredytowym

25 stycznia, 2018 redakcja Prawo cywilne 0 comments

Zakupy na raty w sklepach internetowych są bardziej dostępne. Niestety przykrą ich konsekwencją dla sprzedawcy może być objęcie regulacjami wynikającymi z ustawy o kredycie konsumenckim. Warto upewnić się, czy i jakie obowiązki musimy spełnić, aby mieć czyste sumienie.

Pośrednik kredytowy – definicja

Zgodnie z art. 5 pkt 3 ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o kredycie konsumenckim, pośrednikiem kredytowym jest „przedsiębiorca w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny, inny niż kredytodawca, który w zakresie swojej działalności gospodarczej lub zawodowej uzyskuje korzyści majątkowe, w szczególności wynagrodzenie od konsumenta, dokonując czynności faktycznych lub prawnych związanych z przygotowaniem, oferowaniem lub zawieraniem umowy o kredyt”.

Definicja ta jest ważna dla określenia zakresu obowiązków i odpowiedzialności przedsiębiorcy współpracującego z instytucją kredytową, w sytuacji, gdy prowadzi działalność spełniającą wskazane przez nią wymogi. Osoba taka musi uzyskać wpis do rejestru pośredników kredytowych. Jego brak podlega karze grzywny do stu tysięcy złotych. Ponadto konieczne jest poinformowanie klienta o wysokości stopy oprocentowania, rzeczywistej rocznej stopie kredytu oraz całkowitej kwocie kredytu i oprocentowania.

Większość przedsiębiorców umożliwiających konsumentom płatność ratalną, dokonuje czynności faktycznych lub prawnych związanych z przygotowaniem, oferowaniem lub zawieraniem umowy o kredyt. Obok „zwykłych” form płatności, możliwe jest płacenie z wykorzystaniem kredytu zaciągniętego u konkretnego kredytodawcy. Takie działanie może być uznane jako „oferowanie” kredytu i mieści się w definicji pośrednika kredytowego.

Przedsiębiorca podlega również pod tą definicję gdy uzyskuje korzyści majątkowe (w szczególności wynagrodzenie od konsumenta) na skutek dokonywania opisanych wyżej czynności. Zatem jeśli przedsiębiorca pobiera wynagrodzenie pieniężne, będzie uznany za pośrednika kredytowego w rozumieniu Ustawy. Podobnie jest gdy ceny będą zawierały „ukryte” wynagrodzenie (prowizję) pośrednika z tytułu sprzedaży produktów lub usług, za które konsumenci płacą w systemie ratalnym.